Bitwa pod Hanau

Bitwa pod Hanau

Wojny napoleońskie
Bitwa pod Hanau, mal. Richard Knötel
Czas	30–31 października 1813
Miejsce	Hanau
Terytorium	Hesja
Wynik	zwycięstwo Francuzów
Strony konfliktu
Francja Bawaria Austria
Dowódcy
Napoleon Karl Philipp von Wrede
Siły
16 000 żołnierzy i 70 dział 52 000 żołnierzy i 134 działa (w bitwie wzięło udział tylko 30 000 żołnierzy)
Straty
ok. 4500 żołnierzy ok. 9000 żołnierzy
Położenie na mapie Hesji miejsce bitwy
Położenie na mapie Niemiec miejsce bitwy
50°07′59″N 8°55′01″E/50,133056 8,916944

Bitwa pod Hanau – starcie zbrojne, które miało miejsce 30–31 października 1813 podczas wojen napoleońskich.

Bitwa stoczona została w pobliżu miasta Hanau w Niemczech (Hesja). Było to dwudniowe starcie pomiędzy siłami francuskiej Wielkiej Armii pod osobistym dowództwem cesarza Napoleona Bonaparte a siłami bawarskimi i austriackimi pod komendą gen. Karla Philippa von Wredego.

Bitwa uważana jest za przykład sztuki dowodzenia Napoleona, który dysponując trzykrotnie mniejszymi siłami zwyciężył przy znacznie niższych stratach własnych i osiągnął wyznaczony cel, którym było odblokowanie strategicznej drogi odwrotu w kierunku na Frankfurt nad Menem i Moguncję.

W bitwie pod Hanau wsławił się polski szwadron dowodzony przez majora Dominika Hieronima Radziwiłła, który w wyniku ran odniesionych w tej bitwie zmarł w Lauterecken (Nadrenia-Palatynat) 11 listopada 1813 r.